Het Zwitserleven gevoel

We hadden gistermorgen de wekker om 7:30 uur gezet. Maar onze huisgekko vond het nodig ons met veel kabaal een half uur eerder te wekken. ’s Nachts is hij aardig rustig maar als het ’s morgens licht wordt is het net de haan van de buren en met een hoop herrie laat hij dan weten dat hij er nog is. Omdat er op zondag niet zoveel te beleven is in de stad zouden we vandaag maar eens lekker rustig in ons appartement blijven. Jan Fokke had bij de duikclub om de hoek afgesproken maandag te gaan duiken maar ze wisten toen nog niet of er voldoende deelname was. Hij zou even gaan vragen of het doorging en omdat hij één keer duiken ook wel wat weinig vond tevens vragen of hij niet vaker mee kon. Er was voor vandaag ook nog één plekje vrij dus gelijk aangemeld. Daarom snel naar het restaurant voor ons ontbijt en de spullen verzamelen voor zijn eerste onderwater avontuur. Om 9:15 uur vertrok hij met de groep naar de haven om daar op de boot te stappen. Martin maakte van dit momentje voor zichzelf gebruik om de koffer eens goed uit te mesten. Hij had intussen zoveel spullen op de eilanden verzameld en los in de koffer gedaan dat een kleine reorganisatie niet verkeerd was. Diverse strandvondsten die erg breekbaar waren moesten voorzichtig worden ingepakt en opgeborgen. Met een paar rollen wc papier, een lege fles en 2 sigarenkistjes zijn de souvenirs veilig in de koffer opgeborgen en als de douane de spullen niet in beslag gaat nemen zijn ze na de vakantie bij hem thuis te bewonderen. Of ze daar blij worden van al die relikwieën valt nog te betwijfelen (hahaha). Ook kwamen er nogal wat kleren uit de koffer die aan een wasbeurt toe waren. Gelukkig zat er een emmer in de afvalbak die na een schoonmaakbeurt dienst kon doen als wasemmer en na een uurtje wapperden de schone kleren aan de waslijn onder het afdak van het terras. Dat laatste was niet echt nodig want het was een stralende dag en de temperatuur liep op tot boven de 30 graden. Lekker weertje om op het strand te gaan kijken en langs de vloedlijn naar de boulevard te lopen. Zondag is bij mooi weer ook de dag dat iedereen naar het strand gaat en is het net of je op een drukke dag in Scheveningen bent. Heel wat anders dan de eilanden waar we waren, daar liepen we altijd alleen op het strand zonder radio’s en gillende kinderen.

Om 15:00 uur kwam Jan Fokke terug van het duiken en hebben we op ons terras zijn belevenissen doorgenomen. Op zijn GoPro stonden weer fantastische onderwateropnamen maar die kunnen we waarschijnlijk niet op site krijgen want tot nu toe is dat hier nog niet gelukt. Ook Jan Fokke heeft nog een laatste wasje “gedraaid” en de rest van de avond hebben we onder de wapperende shirtjes en onderbroeken zitten genieten van de zonsondergang en onze gebruikelijke versnaperingen, nootje, pringletje, biertje en sigaartje. Het assortiment wordt steeds uitgebreider want we zijn ons langzaam aan het voorbereiden op de lange winteravonden in Nederland (hahaha).

Net als gisteren zou Jan Fokke weer gaan duiken dus niet te laat naar het ontbijt en weer alle duikspullen controleren. Omdat de duikclub nog geen 50 meter bij ons vandaan zit kan hij hier zijn uitrusting al aantrekken en naar de club lopen. Daar bleek dat dezelfde groep van een dag eerder ook weer van de partij was en om goed 9:00 uur vertrok het gezelschap achter in de pick-up naar de haven van Bell Ombre. Toen Martin terugkwam bij het appartement dropte Gaetan net 2 nieuwe gasten en omdat hij geen nieuw ritje had kwam hij even een praatje maken. Zijn broer die in Engeland woont komt over 2 weken op bezoek. Daar verheugt hij zich erg op, niet alleen omdat hij hem weer gaat zien maar die neemt ook zijn spaargeld mee om het op zijn Zwitserse bankrekening te zetten. Dat mag natuurlijk niet maar via deze slinkse route houdt zijn geld wel zijn waarde want de Rupee is niet erg waardevast. De meeste inkomsten die hij heeft komen van de toeristen en die betalen met euro’s of dollars. Natuurlijk kun je die hier naar de bank brengen maar om die er weer af te halen is een hele toer. Ze goochelen met wisselkoersen en niet in het voordeel van de klant. De meeste grote bedrijven bankieren in het buitenland en daarheen overmaken kost heel veel extra. Voor een boot van 1200 euro komt er 250 euro voor het overmaken. Nu regelt zijn broer dat en dat is een stuk voordeliger, maar ja niet iedereen heeft betrouwbare familie in het buitenland, en de gemiddelde bewoner van dit land wordt net als in Nederland “geplukt” door de banken. Waar niet (hahaha).

Na dit financiële relaas is Martin gaan snorkelen voor het appartement, even de weg oversteken en het water in. Het is de laatste dagen mooi weer en het waait een stuk minder, dan is de zee ook een stuk rustiger en het zicht onder water veel beter. Tussen de 100 en 200 meter van het strand kun je hier geweldig snorkelen en mocht je hier ooit een keer met vakantie heen gaan is dit beslist een aanrader. Het is nu nog een stuk goedkoper dan de Malledieven maar dat zal niet heel lang meer duren want de afgelopen 3 jaar is alles al fors in prijs gestegen. Iets eerder dan gisteren kwam Jan Fokke terug van het duiken en na een bakje koffie zijn we ons bezig gaan houden met het verslag. Tussendoor nog bij Mike geweest voor een paar boodschappen en omdat het erg warm was een biertje genomen om de dorst te lessen.

Aan het eind van de middag koelde het wat af en op de boulevard stond een lekker briesje. We hebben daar bij de fast food kraam eens lekker Hollands een patatje met mayo en warm vlees besteld en op het muurtje langs het strand genuttigd. Intussen begon het al aardig te schemeren en was het de hoogste tijd om de site bij te gaan werken, want ondanks het super trage internet wilden we jullie toch niet te lang laten wachten op ons verslag.

Een fijne avond en tot over 2 dagen.

Jan Fokke en Martin

P.S. Klaske: Dat eigenwijze dier zwemt nu wel met kromme staart rond (hahaha).

P.S. Pa en Ma: De eieren kun je inderdaad eten maar alle vogeleieren zijn lekkerder dus laten ze de schildpadeieren met rust.

P.S. Paul en Greet: Mensen die jonger zijn dan Martin moeten hier werken en kunnen hier niet op vakantie dus opgeven als vrijwilliger is de enige mogelijkheid om hier te mogen komen.