Moerasschildpadden

We hadden net ons verslagje op de site gezet toen Ang belde of we nog mee wilden voor een rondje strandcontrole. Natuurlijk wilden we dat wel want er is niets mooier dan in het licht van de maan en duizenden sterren op het strand te lopen. We troffen helaas geen zeeschildpadden maar zo’n nachtelijke wandeling blijft fantastisch om te doen.

Ondanks dat het een roerige nachts was, af en toe kletterde de regen op ons golfplaten dak en een aantal keren viel de stroom uit, gewoon normale tijd naar het restaurant voor ons ontbijt. Gelukkig bleef het droog en op het strand zagen wij al snel de eerste sporen van een Hawksbill die keurig een nest had gemaakt in de tuin van villa nummer 3. De vakantiegangers hadden de gordijnen nog dicht dus hadden niets van het bezoek gemerkt. Toen we langs onze nieuw ingerichte vallen reden bleek een Tarrapin in te zitten. Onze nieuwe tactiek lijkt te werken maar we zullen niet te vroeg juichen want één moerasschildpad maakt nog geen zomer (hahaha). Nadat we alle gegevens hadden geregistreerd en de nodige foto’s hadden gemaakt kon het beestje terug naar het moeras. Vrij laat zijn we voor het tweede deel van onze strand controle vertrokken naar de andere kant van het eiland. Daar bleek dat we de avond ervoor net te vroeg waren geweest want aan de sporen op het strand kon je zien dat we twee enorme groene zeeschildpadden hadden gemist. Op de terugweg troffen we Elliott en Gosip die bezig waren de kruipende woekeraar uit ons bos te verwijderen. Na een bemoedigend praatje en een Fisherman’s Friend hebben we ze veel succes gewenst en zijn we terug naar huis gereden. Het was intussen al 11:00 uur en onze nieuwe vrijwilligster kon ieder moment komen. We hebben op haar gewacht en geholpen met haar koffers, want ze heeft ongeveer net zoveel mee als wij samen. Ze heet Carry en ze komt uit Chicago en ze was bijna 2 dagen onderweg geweest om naar Mahé te komen. We hebben haar eerst enkele huisregels uitgelegd en zijn daarna met zijn drieën naar het restaurant gegaan.

Na de lunch kwam Claire haar ophalen om de eilandregels met haar door te nemen en die vertelde ons dat de snorkelomstandigheden perfect waren dus snel de zwemuitrusting gepakt en naar Petit Anse gefietst voor alweer een onderwater feestje. Aan het eind van de middag zijn Jan Fokke en Carry de reuzenschildpadden op gaan nemen zodat zij dat later ook alleen kan gaan doen. Daarna de laatste Tarrapin vallen naar het moeras gebracht. Carry heeft een studie gedaan naar zoetwaterschildpadden maar heeft er nooit één kunnen vangen dus ook zij is zeer benieuwd of onze tactiek gaat werken.

Na het eten de film van 5 minuten in te korten zodat we hem kunnen plaatsen op de site. Na enkele uren prutsen is het gelukt er een leuk stukje van te maken en als het internet snel genoeg is en onze site het toestaat kunnen jullie hieronder zien hoe een Hawksbill terugkeert naar zijn vertrouwde omgeving.

Omdat Elliott ook wel weer eens een rondje over het strand wilde lopen had hij bedacht om met Claire en Carry naar Westbeach te gaan zodat wij alleen het kleine rondje moesten doen. Wij hadden geen nieuwe sporen maar de anderen vonden een nest van een groene zeeschildpad. Omdat het nest niet zover van de zee lag zullen ze met Ang overleggen of het ook verplaatst moeten worden. Om 8:45 uur kwam Claire vragen of we toch niet wilden proberen met haar het moeras in te gaan om dat nare riet te verwijderen. Wat we eerst dachten, toch je middel in de prut te staan, klopte niet want we gingen tot onze nek in het moeras. Het lukte wel de planten los te trekken, maar de wortels bleven zitten. Volgens ons werkt dit niet en staat er voor we vertrekken alweer fris nieuw riet in de wind naar ons te zwaaien (hahaha). Toen we na een uurtje uit het moeras vertrokken kwam Ang er net aanrijden en deze keer wilde hij niet een lekkere knuffel van ons want hij vond dat we nog erger stonken dan een moerasschildpad. Terug in ons huisje vlug die stinken kleren uitgedaan en uitgebreid onder de douche gestaan om ons weer een beetje op te frissen en toonbaar te maken voor de mede eilandbewoners. Voor het eten nog even vlug bij de drie nieuwe vallen langs en zowaar alweer een Tarrapin. Onze nieuwe methode lijkt dus echt te werken alleen is het lokaas nog een probleem. Intussen hebben we van Claire 10 blikje tonijn (mee groentemix hahaha) gekregen en daar zit olie in dus die verspreid zich verder en sneller dan gewone verse vis. Lukt het er niet mee meer te vangen kunnen we ze altijd nog zelf consumeren.

In het begin van de middag zijn Jan Fokke en Carry gaan snorkelen want de omstandigheden waren weer uitsteken. Martin vond dat hij al genoeg water had gezien vandaag en bleef thuis voor licht huishoudelijk werk en het sorteren van de rommel die op het strand was gevonden vandaag. Niet zo heel veel werk want er spoelde vandaag maar weinig aan. In tegenstelling tot gisteren want toen is ons trieste record aantal slippers op één dag op 19 komen staan. Om 15:30 uur werden we opgehaald door Ang en Elliott en hebben we het nest van vanmorgen verplaatst naar een veiliger plek. Er lagen 126 eieren in het nest en dat is best veel. In die 2 weken dat we hier zijn hebben we intussen 436 eieren verplaatst. Nu maar hopen dat het allemaal kleine zeeschildpadjes worden want dat betekend dat er statistisch gezien straks 22 kleintje volwassen worden.

Na het diner, patat met mayonaise en curry saus, vis en salade en als toetje Hertog Jan ijs (vanille en chocolade) zijn we lekker vroeg met ons verslag bezig gegaan en kunnen we vanavond uitgebreid van alweer een mooie zomeravond genieten.

Groetjes,

Martin en Jan Fokke