Wijsheid om over na te denken

Terwijl we de foto’s bij ons vorige verslag plaatsten kwam Ang langs met 3 flesjes Cider voor ons. Hij zei dat hij morgen jarig was en dat we ze om 24:00 uur maar moesten openen en toasten op zijn verjaardag. Zolang zijn we niet opgebleven maar in plaatst van ons biertje deze keer een Cider bij ons rokertje.

Vrijdag is onze vrije dag en Claire vond dat we dan ook de rondjes strand niet hoefden te doen. Dat vonden we niet zo’n goed idee en als compromis besloten we dat zij met Carry naar Westbeach zou gaan en wij de andere ronde, dan zouden we allemaal lekker vroeg klaar zijn en de rest van de dag lekker kunnen relaxen. Dat liep even anders want bij de controle van de vallen bleken er 6 Tarrapins in te zitten.

Geweldig natuurlijk maar voor we klaar waren met alles gegevensinvoer was de morgen al voor een groot deel om. Omdat er nog 3 kleinkinderen op hun eigen schildpadje wachtten hebben we de 2 die nog gemerkt moesten worden naar de 2 jongste meisjes vernoemd. Nummer M3-M1,4 heet nu Lizenoor en M4-M1,5 gaat nu verder door het leven als Saralie. Nog één te gaan, maar er komt vast nog wel een ongemerkte zeeschildpad op het strand.

Intussen begrepen we ook dat Ang helemaal niet jarig was maar dat hij het gewoon leuk vond ons een drankje te brengen voor alle werk wat we voor hem deden. Over tien dagen is hij echt jarig en dat is precies de dag dat wij hier weggaan. Dat vond hij niet zo leuk verjaardagscadeautje. De rest van de morgen heeft Jan Fokke gevuld met het invullen van de vissoorten op de computer van het project. Martin is lekker in het zonnetje verder gegaan met het schoonmaken van de reuzenschildpad.

De middag voor een groot deel gebruikt om lekker in de zon te genieten en om 16:00 uur gingen Jan Fokke en Carry snorkelen want het weer leek wel goed en er was weinig wind. Na tien minuten kwam hij alweer terug, al snel gevolgd door Carry, want alleen snorkelen is hier niet toegestaan. Jan Fokke was in zijn oor gebeten door Giant Centipede toen hij nog maar een paar meter in zee was. De snel opgeroepen Claire vond het beter dat de dokter even naar het al flink gezwollen oor zou kijken. Met wat pillen en een zalfje zal het wel goed komen en met een koelelement op zijn oor leek het net of hij met een oud model telefoon zat te bellen (hahaha). Martin heeft daarna alle schoongemaakte onderdelen van de reuzenschildpad in de zon gelegd om te drogen, dan kan Tarrin als ze terug komt uit Zuid Afrika gaan proberen het bouwpakket in elkaar te zetten.

De rest van de dag waren we vrij en hebben we heerlijk buiten gezeten tot we om 21:30 uur naar bed zijn gegaan omdat de pilletjes tegen het Centipede gif al aardig hun werk gingen doen.

Vanmorgen net als altijd weer onze rondjes gedaan en om 9:45 uur pikte Clair ons op om weer een deel van het Holland Forest van palmboompjes te ontdoen. Na een goed uur belde Ang dat er 8 Tarrapins in 1 val zaten dus zijn we snel naar huis gegaan om de beestjes te registreren. Toen we bij hem kwamen bleken er nog maar 4 te zijn want nadat hij de andere vallen had gecontroleerd waren er 4 uit gekropen omdat hij de val op het droge had gelegd. Niet zo slim van hem maar wel van die diertjes (hahaha). Uiteindelijk waren er 5 die we aan de database konden toevoegen.

Na het eten wilden we net gaan snorkelen toen de buggy aan kwam scheuren want er was alweer een Hawksbill bij Sunsetbar. Met de merken SXX4164 en SXX4165 heeft Rosamée nu ook een naam genoot rondzwemmen in de Indische Oceaan. Na deze mooie onderbreking zijn we alsnog gaan snorkelen en naast de voor ons al niet meer zo bijzondere soorten troffen we deze keer een grote Groene Zeeschildpad en 3 haaien. Ook kwam onze Great Barracuda weer even kijken wat we aan het doen waren en bleven enorme Batfishes ons langdurig volgen.

Eenmaal thuis moesten we snel douchen, omkleden en naar de eilandsuper want om 17:30 uur wilden we naar Spa-Hill om van het uitzicht te genieten. De groep vertrok zonder Martin want die ging liever een keer die berg op om van een zonsopkomst te genieten. Bovendien zou het laat worden en om dan nog een verslag te schrijven zou niet lukken.

Enkele volgers willen graag weten wat er is verslechterd de afgelopen 3 jaar. We zullen proberen welke zaken zijn veranderd. Ten eerste is bijna alle koraal rond de eilanden Mahé, Praslin, La Dique en North Island afgestorven. De industrie op Mahé heeft zich de laatste jaren snel ontwikkeld, onder andere is daar een van de grootste tonijn verwerkende fabrieken van de wereld gevestigd. Dat geeft niet alleen veel verontreiniging in zee maar ook wordt er zoveel tonijn gevangen dat dit gevolgen heeft voor de visstand. De meeste soorten Butterflyfishes en Anemoon vissen zijn intussen verdwenen omdat er geen koraal meer is. Ten tweede vinden we op de stranden minimaal 5 keer zoveel afval als 3 jaar geleden. De hoeveelheden op zee moeten ongelooflijk zijn en hoe gaan we dat probleem oplossen. Het enige wat we daar aan kunnen doen is zorgen dat het niet nog meer gaat worden, maar hoe? De wegwerpmentaliteit moet gaan veranderen, maar wie wil daar mee beginnen. Ten derde komt alle verontreiniging in de lucht niet alleen met de regen in zee, maar ook op het land. Door deze stoffen veranderd de plantengroei op het eiland, sommige soorten verdwijnen terwijl andere juist toenemen. Het wordt steeds lastiger om die vervelende woekeraars een halt toe te roepen. Als laatste baart het Ang en Elliott zorgen dat door al deze veranderingen ook steeds minder jonge zeeschildpadden rond het eiland zwemmen. 15 Jaar geleden kwamen er nog veel jong volwassen zeeschildpadden op het eiland hun eieren leggen maar dat werd ieder jaar minder. De laatste 2 jaar zijn het alleen nog maar oudere exemplaren en dat is geen goed teken. Wel komen deze vaker aan land, sommigen wel 2 of 3 keer per jaar terwijl dat vroeger slechts 1 keer in de 2 jaar was. Misschien een poging om de soort zo in stand te houden, de natuur past zich vaak snel aan aan veranderde omstandigheden maar het stemt hen wel somber. Drie jaar terug eindigden wij onze serie verslagen met een wijze uitspraak en die willen wij hier graag nog een keer herhalen.

“Als de laatste boom is gekapt, de laatste vis gevangen en de laatste rivier is vergiftigd, komt men er achter dat je geld niet kunt eten”.

Ondanks dit alles willen we positief afsluiten. Door hard werken en een opgewekte geest is men er hier in geslaagd de landschildpadden, Tarrapins en de bedreigde vogelsoorten te redden, deze zijn allemaal sterk toegenomen door ze hun leefomgeving terug te geven.

Allemaal nog een fijn weekend en tot het volgende verslag.

Martin en Jan Fokke

P.S. Anneloes en Pieter: Alvast van harte gefeliciteerd met Anneloes haar verjaardag, maak er een mooie dag van morgen en doe alle bekenden de groeten van ons. Wij nemen er een extra biertje op en na de vakantie komen wij de restjes wel opmaken.

P.S. Marjolijn: Hangt van het nest af maar soms gaan er meer dan honderd naar zee.

P.S. Klaske: Het valt ons op dat er minder toeristen zijn, maar misschien zijn alle rijke Russen hier al een keer geweest.

P.S. Bauke: Misschien is te weinig regen ook wel een slecht teken.