VIP behandeling

We hadden nog maar net ons verslag geplaatst toen het internet uitviel, misschien hadden wij wel alle data voor die dag gebruikt (hahaha). Het regende nog steeds toen we buiten gingen zitten maar onder ons afdakje kunnen we redelijk droog zitten. Na een kwartiertje kwam Ang bij ons om te vragen of we zin hadden om met hem nog even op de stranden te kijken. In het donker over die lastige heuvel en met onze rode zaklichtjes (eigenlijk gewoon achterlichtjes van de Action) zoeken naar sporen. In de regen blijven de zeeschildpadden vaak weg maar na een paar dagen regen moeten ze toch een keer hun eieren kwijt. Helaas hebben we niets kunnen ontdekken, want zelfs de kleintjes kunnen in dat plakkerige zand bijna niet uit hun nest komen en wachten liever tot het zand weer goed is opgedroogd. Geen succes dus maar ondanks de regen weer een mooi avontuur.

Gistermorgen zoals bijna altijd voor het wekkertje wakker en lekker vroeg naar het restaurant. Met 2 gebakken eitjes, spek en een kopje koffie kunnen we er wel weer tegenaan. Voor de zoveelste keer langs dezelfde stranden maar dat verveelt nooit, er is altijd wel wat te beleven. Vanmorgen dreigde een Lesser Noddy in de branding te verdrinken maar door snel optreden wist Martin hem te redden. Het beestje was in het water beland en te nat om er weer uit te komen, in iedere golf verdween het even. Met een kort sprintje en graai in de golven lukte hem de vogel op het droge te krijgen. Als dank werd hij een paar keer in zijn hand gepikt, maar later zal zij er toch wel dankbaar voor zijn. We hebben hem achter gelaten in de tuin van villa nummer 8 en het is voor het beestje te hopen dat zij was opgedroogd voor de gasten wakker werden en haar als attractie zouden zien. Er zaten ook weer 5 Tarrapins in de vallen en dat zorgde ook weer voor zoveel werk dat de morgen bijna om was en daarom hadden we het onkruid verwijderen doorgeschoven naar na de lunch.

Om 14:30 uur pikte Claire ons op en zijn we richting Petit Anse gegaan en hebben we in een uurtje de hele berm langs de weg onkruidvrij gemaakt. Het groen liet zich gemakkelijk verwijderen en na alle regen liepen we nu lekker in het zonnetje. Onderweg hadden we een afspraak gemaakt met Ang, om met hem naar de Picknickspot op Westbeach te gaan. Om 17:45 uur pikte hij ons op en toen we daar aankwamen verraste ons door de luie stoelen in het zand te zetten en de kussen tevoorschijn te toveren en als klap op de vuurpijl een fles rum, een paar blikjes cola en ijsblokjes uit zijn rugzak te halen. Hij vond dat wij ook wel eens een VIP behandeling verdienden en omdat er toch geen gasten meer waren, konden we daar mooi de dag afsluiten. Helaas was er geen mooie zonsondergang maar met een prachtig wit strand een geweldige branding hebben we lekker zitten genieten tot het donker werd.

We zaten nog maar net aan ons biertje toen Claire langs kwam voor de zeeschildpad spullen want Ang was nadat hij had thuisgebracht direct weer naar het strand gegaan en had een Groene Zeeschildpad gespot. Op Honeymoonbeach hebben we geduldig zitten wachten tot de enorme schildpad haar eieren ging leggen. Nog even vlug alle gegevens opgenomen en daarna naar huis. Het was intussen 23:30 uur maar de halve biertjes hebben we toch nog maar genuttigd en zijn we daarna naar bed gegaan.

Voor vanmorgen stonden de laatste strandcontroles op het programma en wilden we lekker rustig genieten. Claire had gisteren gemeld dat de voorraadboot zou komen en dat we dan moesten helpen in de Ratroom. Meestal kwam de boot tussen 8:00 en 9:00 uur en ze zou bellen als we nodig waren. Daarom hadden we besloten dat we ieder een strand gingen controleren zodat we relaxed de dag zouden beginnen. Jan Fokke en Carry gingen naar Eastbeach en Martin naar de andere kant van het eiland, dan kon hij gelijk het nest van gisteravond markeren. Hij was net op Honeymoonbeach toen de telefoon al ging maar de verbinding was niet best en hij hoorde helemaal niets van de andere kant. Daarom gewoon zijn ronde vervolgd en halverwege Westbeach kreeg hij een berichtje of hij indien mogelijk zo snel als hij kon naar de Ratroom te komen. Nog wel de ronde afgemaakt maar lekker relaxed was er dus niet bij.

De boot was extra vroeg vanmorgen en Martin was nog net op tijd om de eerste lading voorraad mee het magazijn in te dragen. Alles wat van de boot komt gaat via de Ratroom om gecontroleerd te worden op ratten en muizen. Ze wilden ten alle tijden voorkomen dat die beestjes zich weer op het eiland gaan vestigen want dat zou een ramp zijn voor de flora en fauna. Sinds 2007 is het eiland vrij van deze knagers en dat willen ze graag zo houden. We hebben de hele morgen van alles gecontroleerd en dan praten we over duizenden kilo etenswaren, drank, allerlei huishoudelijke apparaten en grote hoeveelheden hout. Zelfs een bosmaaier moet deze procedure ondergaan. Tot laat in de middag zijn tientallen mensen bezig om met de hand de boot te legen, in afgesloten karren zetten, in de roldeuren af te sluiten Ratroom alles weer uit te laden en van daaruit naar de voorraadkamers te brengen. Voor één maand eten en drinken voor 150 mensen is best een hoeveelheid en de levensmiddelen afdeling komt aardig overeen met de voorraad van een grote supermarkt.

Na de middag hebben we de vallen gecontroleerd en er zaten alweer 8 Tarrapins in en volgens Claire hebben we intussen 70 procent van de populatie gevangen. Dat is natuurlijk niet helemaal waar want er zullen vast nog wel ongeregistreerde exemplaren rondzwemmen. We hebben de rest van de middag gebruikt om wat zaken af te handelen. Alle foto’s van de Tarrapins voor Claire op haar USB stick gezet. Alle data van de gevonden vissoorten naar hun database gekopieerd en heel veel andere formulieren en lijsten geordend. Ook moesten we nog bij de kassa van de winkel langs want alles wat we op haalden kwam op de rekening. Het hoofd financiën had zijn zaken goed voor elkaar want de eindafrekening kwam precies overeen met de bonnetjes die we in de eilandsuper hadden gekregen bij onze aankopen.

Om 17:00 uur belde Claire of we mee wilden voor de zonsondergang op Westbeach. Dat leek ons wel een goed idee en hebben toen ons diner opgehaald in het restaurant en zijn we naar de andere kant van het eiland gereden. Weer lekker genieten en toen het bijna donker was kwam Ang nog wat Cider brengen. Met zijn vijven ons verblijf op dit prachtige eiland afgesloten, morgen de koffers pakken en op weg naar het tweede deel van onze reis.

Tot over twee dagen,

Jan Fokke en Martin

P.S. Anneloes: De kleinkinderen gaan waarschijnlijk net zo graag naar school als opa vroeger ging (hahaha).

P.S. Paul en Greet: Niet iedereen loopt hier met zonder schoenen hoor.

P.S. Gerit Jan: Ook hier verliest Martin altijd weer met dobbelen, dus afwassen.

P.S. Roef en Jolanda: We slaan morgen nieuwe paden in zonder schildpadden (hahaha) en we blijven gelukkig nog wel even.

P.S. Pa en Ma: Het laatste nest wat we verplaatsten bevatte zelfs 221 eieren en daar was geen legbatterij voor nodig.