Tarrapin verrassing

Zoals verwacht werd ons gemeld dat de plannen voor de volgende dag waren gewijzigd. Het Holland Forest kon wel even wachten want in het moeras overwoekerde een soort pampasgras alle andere begroeiing dus moest zoveel mogelijk worden verwijderd. Wel een raar klusje omdat het spul in het water staat en in plaats van de korte werkbroek zou het handiger zijn om de zwembroek aan te doen.

Toen we wakker werden regende het nog steeds, maar iets voor 7:00 uur werd het een stuk beter en besloten wij in de zwembroek de vallen na te kijken en direct ons rondje strand te doen. De vallen waren weer leeg en we vragen ons af of ze wel werken. Eenmaal op het strand stop het met regenen en door een stevige bries van zee waren onze natte kleren snel weer droog. Door de wind van zee lag er wel veel rommel op het strand maar waren er geen sporen van een zeeschildpad te bekennen. We waren precies op tijd terug voor de afspraak met Elliott om naar het moeras te gaan, maar door de hevige regenval was het water in het moeras weer flink gestegen en werd dit plan voorlopig uitgesteld. We konden dus gewoon verder met de werkzaamheden in ons bos. Zwemspullen uit, de Hendrik Jan de Tuinkleding aan, en op de fiets naar Westbeach. Het bergpad was weer veranderd in een mountainbike track en onder aan de berg begon het enorm te spoelen. Het duurde gelukkig niet land, want de boom waar we onder konden schuilen begon ook al aardig te druppen. De rest van de morgen bleef het droog en de temperatuur was heerlijk om in te werken. Op de terugweg kreeg Jan Fokke een lekke band maar gelukkig kwamen we Ang tegen en met een duikfles en een stukje slang was het probleem snel opgelost. Daardoor waren we nog mooi op tijd voor de lunch.

Na de middag alle strandvondsten van die dag gescheiden en werden er een aantal oude records verbroken. Het record voor het aantal plastic flessen staat nu op 14 en de aanstekers op 7. Het trieste record voor de slippers is nu 17, daarmee staat ons totaal aantal slippers al op 48 in anderhalve week en we hebben nog geen paar kunnen maken, dus de andere helft drijft nog op zee rond of ligt op een ander strand. Omdat het al snel begon te regenen en het de hele middag niet meer droog werd hebben we weer wat vissoorten in het systeem gezet. Eén middag snorkelen heeft minimaal 40 soorten opgeleverd en dat is geen slecht resultaat. ’s Avonds alvast wat foto’s klaar gezet voor ons volgende verslag en het is Jan Fokke weer gelukt bewegende klaar te zetten. De keer van ons rondje strand op Eastbeach.



Vanmorgen na het ontbijt wachtte ons een enorme verrassing, in de val van Jan Fokke zat zowaar een Tarrapin. Eindelijk succes, de vallen werken dus wel. Na aan alle plichtplegingen te hebben voldaan kon het beestje terug naar het moeras. Hiermee is Jan Fokke de trotse winnaar geworden van de weddenschap met de dames en mag hij de badkamer schoon maken (hahaha). Toen de dames terug kwamen zijn wij voor ons rondje strand op de fiets gestapt en naar Westbeach gereden. Met een lekker briesje van zee was het daar wel uit te houden. Bij Sunsetbar hebben we een paar selfies gemaakt, want we vonden dat onze profielfoto op de site wel wat nieuw leven kon worden ingeblazen. Wij zitten dan wel niet in zo’n dure villa, maar een beetje luxe op de foto moet toch kunnen. Terug naar huis bleek dat Jan Fokke zijn band nog steeds niet in orde was daarom niet te snel naar beneden wand in dat losse zand is het uitkijken geblazen en de morgen was toch al bijna om.

Na de lunch hebben we Authem en Jaceline geholpen met hun koffers want die vertrokken vandaag naar Preslin om daar nog een weekje vakantie te houden om bij te komen van de inspannende werkzaamheden op Nort Island. Om 14:00 uur hebben we ze uitgezwaaid op het strand en vanavond kan de muziek wat luider want we zijn nog maar samen in onze riante villa (hahaha). Vanaf het strand zijn we direct naar het moeras gereden om te kijken wat er nu precies moest gebeuren. Volgens ons is het onmogelijk om tot je middel in de prut het hoog opgeschoten riet te verwijderen. Elliott was blij met deze reactie want die had ook al gemeld dat daar zwaar materieel voor nodig was en waarschijnlijk de poel moest worden drooggelegd om dat werk uit te voeren. Dat wordt een beetje moeilijk want dan moeten eerst alle Tarrapins worden gevangen. Zo het er nu uitziet blijft het moeras voorlopig wat het is. Op de terugweg kwamen we nog een Tarrapin tegen dus onze dag kon niet meer stuk. Toen we het beestje terug brachten na het meer kwamen we Ans tegen en die wilde dat we een Hawksbill nest gingen verplaatsen dat vanmorgen op een ongelukkige plaats was gemaakt. Samen met Ans en Claire hebben we 174 eieren overgebracht naar een nieuw nest. Claire is de dochter van Jerremy en gaat de komen weken CJ vervangen want die gaat een bezoekje brengen aan zijn zwangere vrouw in Zuid Afrika.

Nu bijna ons verslag af, nog wat foto’s en een filmpje plaatsen en dan kunnen we na een geweldige dag nog even nagenieten van ons biertje en sigaartje.

Prettig weekend en tot het volgende verslag.

Jan Fokke en Martin

P.S. Jan en Arja: Sommige beesten weten wel dat we voor hen bezig zijn (hahaha).

P.S. Marelinn: Er komen nog meer mooi filmpjes hoor.

P.S. Klaske: Met een biertje lukt het ook wel.

P.S. Jan en Paul: Wij hebben hier schildpadden in alle soorten, maten en gewichten, en ze zijn niet allemaal agressief.