Spoedje

Tussen alle plensbuien door hebben we gisteren toch heel veel kunnen doen. Het was de hele nacht droog geweest maar toen we op pad wilden gaan om de eerste stranden te controleren kwam de regen met bakken uit de lucht. Na een half uurtje werd het droog en hebben we in het zonnetje ons rondje kunnen doen. Tot onze grote verbazing zaten er in één van de vallen 9 Tarrapins waaronder 7 nog niet gemerkte exemplaren. Het meten en beschrijven van deze beestjes kost vrij veel tijd en tijdens het registreren begon het opnieuw te plenzen. Jan Fokke moest noodgedwongen naar binnen om de diertjes op de foto te zetten en toen hij klaar was stonk onze villa behoorlijk naar het moeras. Net toen alle gegevens waren opgenomen werd het weer droog en hebben we de beestjes teruggebracht naar waar ze vandaan kwamen. Intussen brak er zelfs weer een waterig zonnetje door en zijn we snel ons tweede rondje strand gaan doen. Omdat het laagwater was hoefden we deze keer niet over die gladde heuvel te klauteren maar konden we gewoon over het strand. We vonden wel veel sporen maar geen nieuwe nesten. Bij Sunsetbar bleek dat het nest wat een dag eerder was gemaakt op het punt stond om bij hoog water weg te worden gespoeld. We hebben Ang gebeld om er even naar te kijken maar die had andere werkzaamheden. Hij beloofde er voor het hoog water werd een beslissing over te nemen. Tijden het eten melde hij dat het nest inderdaad verplaatst moest worden en wel voor 14:00 uur want dan was het nog net geen hoog water.

Tegen 14:00 uur pikte Claire ons op en hebben we in de stromende regen 172 eieren op een veilige plek in een nieuw nest gelegd. Het totaal verplaatste eieren dit jaar staat al op 796 stuks en dat is enorm veel. Dit komt hoofdzakelijk door de grote hoeveelheden zand die verplaatst worden door de stromingen rond het eiland. Waar het strand de ene dag nog 50 meter breed is kan het een dag later gehalveerd zijn. Toen we thuis kwamen onze natte kleren verruild voor droge en we zaten nog maar net aan tafel toen Claire alweer langs kwam want nu was er een Hawksbill op Westbeach. Omdat wij alle spullen hebben voor het registreren en merken van de zeeschildpadden moeten ze eerst bij ons langs om ze op te halen en weten wij altijd of er weer iets aan de hand is. Toen we bij het nest aankwamen lag Ang onder de begroeiing en zagen we alleen zijn voeten want de Hawksbill was aardig weggekropen en was vanaf het strand niet te zien. We hebben gewacht tot zij het gat begon te dichten en zijn toen naar huis gegaan want het begon alweer te regenen. Het regende nog steeds toen we naar het restaurant gingen en na het diner moesten we weer droge kleren aan. Alle werkkleding was intussen nat dus moesten we noodgedwongen onze eigen kleren aan en hebben we de rest van de avond binnen gezeten om wat materiaal voor de site klaar te zetten.

Rond 19:00 uur kwam Ang nog even langs met een halve fles Takamaka rum omdat hij dacht dat we na al die regen wel een opwarmertje konden gebruiken. Natuurlijk hebben we dat niet afgeslagen en hebben we na onze gebruikelijke buitenactiviteit binnen nog een cola-rum genuttigd en zijn daarna goed 22:00 uur “onder de wol gekropen”.

Voor het eerst sinds een week hebben we vandaag geen regen gehad en was het een zonnige dag. Het ziet er allemaal net iets vrolijker uit met dit weer alleen loopt de temperatuur al snel op tot boven de 30 graden. Je kleding is al net zo snel nat van het zweet als van een flinke regenbui en de kans op verbranden is vrij groot. Daarom de pet op om te voorkomen dat het kleine beetje hersenen gaat koken. De strandcontrole leverden deze keer niets op en ook de eerste drie Tarrapinvallen waren leeg. We waren dus aardig vroeg weer thuis en na een bakje oploskoffie (Nescafé Gold) zijn we op de fiets naar het Holland Forest gereden om dat weer een stukje schoner te maken. Door de continu vallende regen zijn de “wegenbouwers” al dagen met de paden bezig en overal ligt nu nog niet vastgereden zand en daar is met onze fietsen bijna niet doorheen te ploegen en moeten we niet alleen op die berg van de hoogste categorie lopen maar ook op stukken waar ze aan het werk zijn. Nog een klein stukje te gaan en ons bos ziet er weer fantastisch uit. De honderden boompjes die we drie jaar terug met de Zweden hebben gepland staan er geweldig bij.

Na de middag zouden Jan Fokke en Carry gaan duiken maar moesten eerst de laatste drie vallen nog gecontroleerd worden en worden gevuld met nieuwe tonijn in tomatensaus. We hebben het zelf nog niet geproefd maar die moerasschildpadden vinden het blijkbaar heerlijk. Door al die regen van gisteren stond het water weer behoorlijk hoog dus rekenden we niet op enige vangst, maar één had de geur van die heerlijk tonijn niet kunnen weerstaan en zat in een val. Omdat de duikschool niets van zich liet horen zijn de beide duikers met de vissoorten gaan stoeien op de computer en heeft Martin de rommel in het huisje opgeruimd. Martin was buiten bezig toen Elliott en Claire kwamen aan gescheurd voor de spullen om de zeeschildpadden te merken want er was een Hawksbill bijna klaar met haar nest en zij was nog niet gemerkt. Hij is vlug achter op de buggy gesprongen en met een noodgang naar Honeymoonbeach gesjeesd. Razendsnel die lastige heuvel genomen en op het strand waren we nog net op tijd om haar tegen te houden om de merken aan te brengen. Een paar tellen later spoelden de eerste golven over haar heen en verdween ze weer in zee. Echt een spoedje dus, alleen hoeven hier de sirenes niet aan want verkeer is er nauwelijks op dit eiland (hahaha).

Waarom het duiken niet is doorgegaan weten we niet, maar we gaan hier zeker naar vragen. Ze hadden op zijn minst kunnen afbellen, nu zit je toch de hele middag te wachten en kun je geen andere dingen ondernemen. Tijdens het eten vroeg Ang of we even zijn kinderen wilden zien. Na het eten pikte hij ons op en zijn we naar zijn huis gereden. Hij bleek daar twee jonge Fruit Bats met de hand groot te brengen en zij waren zo tam dat ze direct bij je kwamen. Heel mooi om te zien dat je met een beetje geduld best vriendschap met die vleermuizen kunt sluiten.

Veel plezier en tot ons volgende verslag.

Jan Fokke en Martin

P.S. Anneloes: Voor morgen van harte gefeliciteerd met je verjaardag, geniet ervan. Wij maken vanavond de rum op en als extraatje nog lekker koud biertje.