Warme dagen

Het wilde na een hete dag maar niet afkoelen en na een warme nacht waren we allebei al voor de wekker ging wakker. Gelukkig hebben we airco in ons huis, die houdt de temperatuur ’s nachts op 27 graden, anders zou het bij dit weer niet uit te houden zijn op bed.

We zaten al om 5:45 uur buiten in het licht van de volle maan, het is dan nog donker maar een half uurtje later is het compleet licht. De tweede Giant Centipede die we voor onze voordeur hadden platgeslagen was niet meer te vinden, waarschijnlijk al opgegeten want lopen kon hij echt niet meer. Na het ontbijt eerst weer naar Eastbeach en Petit Anse maar daar was geen zeeschildpad te bekennen. Wel was het al behoorlijk warm en wanneer je 2 kilometer door het losse zand moet ploeteren staat het zweet al in je onderbroek. Onze leren zadels van de fiets willen hier ook niet droog worden dus lopen we de hele dag rond met een natte kont (hahaha). In de 3 vallen die we onderweg controleerden zat maar één Tarrapin en dat was gezien de hoeveelheid tonijn die we er hadden ingedaan wel wat teleurstellend. Aan de andere kant van het eiland was wel een nieuw nest en enkele sporen waar geen nest bij was dus verwachtten we dat er in de loop van de dag wel weer een spoedje zou komen. Toen we terug waren melde Claire dat ze wel weer met ons het moeras in wilde om wat “onkruid” te verwijderen. Ze zou ons oppikken al wij zo ver waren. Net toen we haar wilden bellen dat we klaar waren belde Ang dat er Hawksbill rondkroop voor Sunsetbar. Tasjes gepakt en voor de tweede keer op de fiets naar de andere kant van het eiland. Daar bleek dat ze net was begonnen het gat te graven dus konden we rustig in het zonnetje gaan zitten wachten tot ze de eieren ging leggen. Claire wist al snel dat deze onderbreking de rest van de morgen ging duren dus het moeras moest maar naar de middag worden verschoven. Toen de zeeschildpad terug naar zee wilde raakte ze verstrikt in enkele surfplanken en omdat die dingen waarschijnlijk op haar zouden vallen hebben we ze voorzichtig weggehaald.

De temperatuur was na de middag opgelopen tot ruim boven de 30 graden en vond Claire dat we beter konden gaan snorkelen omdat het niet verantwoord was om in de zon in het moeras bezig te gaan. We hebben eerst nog even de laatste vallen gecontroleerd en daar bleken alweer 8 Tarrapins in te zitten dus die hadden onze tonijn met overheerlijke saus wel kunnen waarderen. Carry en Jan Fokke zijn daarna gaan snorkelen bij Honeymoonbeach want de duikschool liet ondanks toezeggingen weer niets van zich horen. Martin vond 2 keer over die berg wel genoeg, al is hij tot nu toe de enige die deze kuitenbijter op de fiets kan nemen, en heeft zich lekker onder de airco gestort op alle papieren rompslomp. Aan het eind van de middag kwam Elliott nog even buurten voor de sociale contacten. Hij had niet veel tijd want hij moest de rest van de dag de nieuwe gasten informeren over het eiland en de nieuwelingen rondleiden langs alle attracties (hahaha). We zijn na het eten nog een aantal uurtjes bezig geweest voor de site en voor ons doen redelijk op tijd ons bed ingekropen.

Hoewel het weer een zeer warme nacht was hebben we heerlijk geslapen. Toen om 5:30 uur het wekkertje ging waren we nog niet helemaal wakker dus het lijkt erop dat we aan vakantie toe zijn (hahaha). Eigenlijk wilden we vanmorgen naar Spa-Hill om van de zonsopkomst te genieten, maar gisteren liet Elliott weten dat hij met een paar gasten omhoog ging en die gaan natuurlijk voor. Jammer want op 6:00 uur kleurde de lucht zo fantastisch rood en dat hadden we toch graag vanaf de heuvel wilde fotograferen. Zoals altijd weer de gebruikelijke rondjes strand en voor de tweede keer op beide stranden geen schildpadactiviteit. Wat ook opvalt is dat er de laatste 2 dagen veel minder rommel op het strand aanspoelde. Dit komt waarschijnlijk door het feit dat er de laatste dagen nauwelijks wind is en dan blijft de troep op zee drijven. Nadat we de 2 Tarrapins die in de val zaten weer hadden vrij gelaten zijn we naar ons bos gereden om de laatste palmbomen te verwijderen. De temperatuur was weer boven de 30 graden dus dat is behoorlijk afzien, maar het resultaat mag er zijn. Het Holland Forest ziet er weer fantastisch uit en als alles goed gaat hebben de bedreigde vogelsoorten er weer een nieuw stukje paradijs bij. Op de terugweg heeft ook Jan Fokke die lastige berg op de fiets geslecht.

We waren wat later als anders in het restaurant en toen we thuis kwamen zijn de 2 jongsten voor een middagdutje naar bed gegaan. Martin is veel liever buiten met een klusje, want met je ogen dicht zie je niets en op dit eiland gebeurd altijd wel iets en een zeeschildpad op het strand missen zou echt jammer zijn. Toen de jonkies wakker waren zijn ze samen met de oudste bewoner van dit eiland gaan snorkelen. We hebben weer heel veel soorten voorbij zien zwemmen en het blijft ons verbazen hoe dicht sommige vissen bij je komen. Het is een geweldige ervaring als duizenden vissen langs je heen schieten, achtervolgd door een reuze Barracuda.

Martin ging iets eerder naar huis om de laatste 3 vallen na te kijken en toen hij bij het moeras was stopte Ang om hem te helpen. Er zaten alweer 7 Tarrapins in en het totaal nieuw gemerkte moerasschildpadden sinds wij hier zijn is intussen 24 stuks. Ang vindt het fantastisch wat we doen en melde dat er in totaal al 140 van die beestjes zijn gemerkt. Daarna nog even ons huisje opgeruimd en geveegd zodat je niet met zandvoeten onder de lakens kruipt. In Amerika doe ze dat blijkbaar niet want Carry heeft tot nu toe de veger en de zwabber nog niet aangeraakt en ons deurmatje nog niet uitgeklopt. Voor het eten nog vlug de was netjes schoon opgehaald zodat we morgen fris op pad kunnen.

Na het eten nog even druk met ons verslag bezig geweest en als jullie dit lezen zitten wij aan onze stamtafel lekker aan ons biertje en sigaartje na te genieten van alweer een fantastische dag.

Fijne dagen gewenst en tot het volgende verslag.

Martin en Jan Fokke

P.S. Willem: Is inderdaad dezelfde familie, maar iets kleiner.

P.S. Sietze en mem: Zet de koek en zopie maar vast klaar (hahaha).

P.S. Anneloes: Wij hopen dat Sergio niet alles heeft opgemaakt, dan kan Pieter tijdens die barre tocht zo nu en dan een slokje nemen.

P.S. Pa en Ma: Zet de fles maar vast klaar in de koelkast, of zolang het vriest op het balkon.

P.S. Jenneke: Wil je Martin wel even afmelden voor de vergadering en Klaas en Jannie kunnen wel één gehaktbal minder in de pan doen (hahaha).

P.S. Klaske en Klaske: Blijf ons volgen, wij proberen het spannend te houden.

P.S. Jan en Ingrid: Ja, ja, het valt niet mee hier (hahaha).