Holland Forest

Na een warme zomeravond waarop we het laatste restje beerenburg hebben opgemaakt gisterochtend weer normale tijd op. Eerst naar het restaurant voor een stevig ontbijt, deze keer voor de verandering maar eens twee gebakken eitjes met bacon en natuurlijk een bakje koffie om echt wakker te worden. Op weg naar het strand de vallen gecontroleerd maar helaas alweer geen succes. Om 6:30 uur liepen we al op het strand maar er was niet zo heel veel activiteit. Natuurlijk wel onze ochtendgymnastiek gedaan, want om de paar meter moet je bukken om wat aangespoelde rommel op te rapen. De kilootjes vliegen er alweer aardig af en de broek moet met de riem omhoog gehouden worden, anders zakt hij naar de enkels (hahaha). Tijdens het rondje toch nog weer een Hawksbill nest gevonden en de teller staat dit jaar al op 21 nesten en dat is veel meer dan andere jaren.

Na een lekker bakje koffie zijn we met de werkhandschoenen en de machetes (kapmessen) naar Westbeach gegaan om het Holland Forest van drie jaar geleden weer te ontdoen van jonge palmboompjes en onkruid. Onze hulp Gosip was al begonnen en waarschuwde dat Patric (reuzenschildpad nummer 2) zich nog al agressief gedroeg en elke keer probeerde je aan te vallen, dus oppassen wand zo’n tank van 250 kg is best gevaarlijk. Na een uurtje kwam Elliott ook en hij zei dat we een beetje rustig aan moesten doen om de norm voor dit werk niet te veel te overschrijden (hahaha).

Na de middag bleek dat de omstandigheden voor het snorkelen niet gunstig waren, laag water en hoge golven zorgden ervoor dat de rotsen van de zeebodem zo nu en dan boven water kwamen. Omdat alle vissoorten voor de kust moeten worden geïdentificeerd heeft Jan Fokke met een slim programaatje zo’n veertig soorten uit de onderwateropnamen geknipt en in de vissendatabase geplaatst. Best wel een klusje maar wel leuk werk. Bijkomend voordeel was dat je dit werk binnen kan doen en dat was gisteren heerlijk, want de buitentemperatuur was ruim boven de 30 graden met een luchtvochtigheid van 75 procent, terwijl de airco het in ons huisje op 27 graden kan houden en de lucht veel droger is. Natuurlijk begon het aan het begin van de avond weer te regenen maar uiteindelijk konden we toch weer heerlijk genieten van een lekkere zomeravond en ons standaard pakket, met als extra een handvol ongezouten pinda’s om het feest compleet te maken.

Vanmorgen waren Jaceline en Authem aan de beurt voor het eerste rondje strand (Petit Anse en Eastbeach) dus konden wij rustig wat andere dingen doen. Kijken of er al een Tarrapin in de vallen zat, maar helaas nog steeds geen beet. Bovendien was het water in het moeras zover gezakt dat de vallen bijna op het droge lagen dus moesten we noodgedwongen een andere plaats zoeken, maar misschien hebben we daar wel meer geluk. Daarna de rommel van het strand van gisteren sorteren en invoeren in de database. Nog een half uurtje van alle vogels kunnen genieten en daarna op de fietst naar Westbeach voor ons rondje strand. Na dit hevige regenval van vorige week valt dat nog steeds niet mee want in dat losse zand ga je zo maar onderuit op die berg. Het rondje leverde geen nieuwe nesten op maar omdat het bij Honeymoonbeach begon te regenen moesten we schuilen in de luxe strandtent en zagen we een paar meter van het strand twee haaien zwemmen, dus ook iets om voor op te passen bij het snorkelen. Daarna even naar huis en snel naar Holland Forest voor onderhoud. We hebben weer een mooi gedeelte gedaan, nog een flink stuk kruipende planten en dan is ongeveer de helft alweer klaar. We denken dat we dat deze week gaan redden, maar dat weet je hier nooit zeker. Het kan zomaar zijn dat we morgen al andere belangrijker dingen moeten gaan doen.

Na de middag hebben we wat vissoorten ingevoerd in het systeem en op ons gemak de posities van de landschildpadden opgenomen met GPS. Lekker rustig aan en bijkomen van ons tuinonderhoud. Om 16:00 uur was eindelijk villa nummer 11 leeg en konden de eieren van het nest, dat een zeeschildpad recht voor de deur had gemaakt, worden verplaatst. De hele groep ging erheen, alleen Martin vond 4 a 5 man wel genoeg en ging lekker douchen. Achteraf niet zo’n slechte beslissing want na een half uurtje begon het stevig te regenen. Nog een uur later was de missie geslaagd en kwam de groep licht verregend terug van het strand. Even omkleden en snel naar het restaurant, want die overheerlijke maaltijden kun je niet laten schieten (hahaha).

Na het eten achter de laptop om onze belevenissen weer te delen met de volgers, want druk of niet, uit de reacties blijkt wel dat jullie het leuk vinden die te volgen en wij jullie natuurlijk niet teleurstellen.

Veel leesplezier en tot de volgende keer.

Martin en Jan Fokke

P.S. Willem: Aan aandacht geen gebrek, Jan Fokke heeft zich zelfs laten steken door een Yellow Wasp om alle aandacht een beetje te verdelen (hahaha).

P.S. Harald Jan: Wat vind je van Villa nummer 11 hier op dit eiland? Alleen zal ons budget wel niet toereikend zijn, maar met een kleine bijdrage van de kinderen moet het lukken.

P.S. Klaske: Is ook erg mooi onder water, maar daar is het oppassen voor de haaien, die weten ook niet dat we met goede bedoelingen komen.

P.S. Sild: Opa kon niet zo goed kiezen uit al die krabben, dus hij hoopt dat je een baby landschildpad ook goed vind. Nummer 64 heet nu Sild en nummer 65 heet Than. Ook voor Levian is er één en deze heeft nummer 66. Voor de meisjes komt er vast nog wel een zeeschildpad op het strand hoor.

P.S. Gert Jan: Er was niet genoeg beerenburg meer om Martin geheel te verdoven, vandaar deze oplossing.

P.S. Paul en Greet: Door al die ongevallen van vroeger is Martin bijna overal resistent voor.

P.S. Anneloes: Alle ongemakken vallen reuze mee, alleen een beetje geheugenverlies en daar mag de traumaheli hier niet voor landen. Opa is bijna net zo stoer als Levian, alleen hij heeft geen sticker gekregen.

P.S. Jenneke: Als het Jan Fokke weer gaat lukken komen er meer bewegende beelden van dit eiland, is de kleinzoon ook even rustig.

P.S. Pa en Ma: Die attributen zijn hier helaas niet te krijgen.